Biografie

Leonore Engelbrecht

Leonore Engelbrecht begon in 1991 haar pianostudie bij Barbara Grajewska aan het Rotterdams conservatorium.

Na twee jaar stapte zij over op het hoofdvak ‘zang’ en studeerde eerst bij Sylvia Schlüter en Hieke Meppelink.

Daarna vervolgde zij haar studie bij Maarten Koningsberger en behaalde haar diploma in mei 2001.

Zij volgde tevens lessen en Masterclasses, o.a. bij Hartmut Zabel, Susan Ormont, Carolyn Watkinson, Margreet Honig, Meinard Kraak, Rudolf Jansen, Philip Thorby, Sheila Barnes, Jill Feldman en Peter Kooij.

Leonore is lang verbonden geweest aan de Laurens Cantorij, waar ze ook regelmatig als solist te horen was. Met diverse andere koren en ensembles verzorgde zij radio- en cd-opnames, o.a. met Cappella Amsterdam o.l.v. Reinbert de Leeuw de première van ‘En nergens Bach’ van Elmer Schönberger tijdens de VARA Matinee, en met het Nationaal Jeugdkoor o.l.v. Eric Ericsson.

In 2001 heeft Leonore met het Balletorkest onder leiding van Neal Stulberg, de rol van Meretaten (dochter van Achnaton) gezongen in de opera ‘Achnaton’ van Philip Glass.

Van 2008 tot 2015 was Leonore verbonden aan het barokensemble Camerata Delft waarmee zij meerdere keren per jaar een programma verzorgt.

Samen met Elly van Munster (luit/theorbe) vormt zij een duo waarmee zij regelmatig optreedt. In 2012 en 2013 traden zij op met het programma Addio, waarin treurzangen uit de 16e en 17e eeuw klinken van componisten als Dowland, Lanier, en d’India maar ook het ‘Lamento d’Arianna’ van Monteverdi. Speciaal voor deze gelegenheid schreef de componist Patrick van Deurzen (1964) een nieuw stuk, De Brief, geïnspireerd op het zelfde thema ‘Ariadne’.

Verder treedt ze op als oratorium-, en liedzangeres. En haar repertoire omvat werken uit de 16e eeuw tot en met de 21e eeuw.

Momenteel wordt Leonore in Engeland gecoacht door de Amerikaanse zangeres Sheila Barnes en in Nederland door Mariëtte Witteveen.